Hoe Herken en Behandel je Uitwendige Aambeien?

Hoewel ze vaak als gespreksonderwerp worden vermeden, zijn uitwendige aambeien een realiteit voor miljoenen mensen wereldwijd. Ze kunnen onverwachts opduiken en aanzienlijk ongemak veroorzaken, zowel fysiek als emotioneel.

Het gaat niet alleen om de pijn, maar ook om de schaamte, het ongemak en soms zelfs de angst die we voelen als we niet precies weten wat er met ons gebeurt.

Veel mensen zoeken niet op tijd hulp en het probleem wordt vaak onderschat totdat de symptomen ondraaglijk worden.

In dit artikel bespreken we alles wat u moet weten over uitwendige aambeien: wat ze zijn, waarom ze ontstaan, hoe ze ontstaan ​​en hoe lang het duurt om ze te behandelen.

 

 

1. Wat zijn Uitwendige Aambeien?

 

In tegenstelling tot Inwendige Aambeien, die dieper in de endeldarm liggen en vaak niet gevoeld worden, ontwikkelen uitwendige aambeien zich in het gebied net onder de huid rond de anus. Hierdoor zijn ze niet alleen zichtbaar, maar ook voelbaar bij aanraking of beweging.

 

Ze ontstaan ​​wanneer kleine adertjes in het perianale gebied verwijden en zich met bloed vullen, vaak als gevolg van verhoogde druk. De huid in dit gebied is rijk aan zenuwuiteinden, waardoor uitwendige aambeien bij de minste irritatie al veel ongemak kunnen veroorzaken.

Uitwendige aambeien kunnen sterk in grootte variëren - soms zijn ze heel klein en bijna onopvallend, en soms zijn ze groot en erg gezwollen. In bepaalde gevallen kan er zich een stolsel (trombus) in vormen, wat leidt tot een aandoening die bekend staat als een getromboseerde uitwendige aambei.

 

Het is belangrijk om te benadrukken dat uitwendige aambeien niet altijd het gevolg zijn van een ziekte. Ze kunnen zelfs bij gezonde mensen optreden na fysieke inspanning, een plotselinge toename van de druk in de buikholte of langdurig in dezelfde houding staan.

Vaak verschijnen ze geheel onverwacht, zonder dat er eerder sprake is geweest van aambeienproblemen.

 

2. Wat zijn de oorzaken van Uitwendige Aambeien?

 

De oorzaken van uitwendige aambeien zijn talrijk en nemen vaak in de loop van de tijd toe. Meestal is er geen sprake van één oorzaak, maar van een combinatie van factoren die de veneuze wand in de anale zone geleidelijk aan verzwakken.

 

Hier zijn enkele redenen die uitwendige aambeien veroorzaken:

 

1. Genetische aanleg

 

Als je ouders of andere familieleden aambeien hebben gehad, is de kans dat jij ook aambeien krijgt aanzienlijk groter. Dit komt door aangeboren zwakte van de vaatwanden of een verminderde elasticiteit van het veneuze weefsel.

 

2. Weinig fysieke activiteit

 

Een zittende levensstijl en gebrek aan beweging vertragen de bloedcirculatie, vooral in het onderlichaam. Dit verhoogt de druk in de aderen en creëert de omstandigheden voor hun uitzetting, wat bijdraagt ​​aan de vorming van uitwendige aambeien.

Risicovolle beroepen zijn onder meer beroepen waarbij u lang moet staan ​​of zitten, zoals chauffeurs, kantoorpersoneel en kassiers.

 

3. Hormonale veranderingen en zwangerschap

 

 

Tijdens de zwangerschap zijn vrouwen gevoeliger voor aambeien. Progesteron ontspant de wanden van de bloedvaten en de groeiende baarmoeder zet extra druk op het veneuze netwerk in het bekken.

Hormonale veranderingen tijdens de zwangerschap kunnen de wanden van aderen verzwakken, waardoor ze kwetsbaarder worden voor verwijding. Tijdens de bevalling kunnen de druk en spanning van het persen ook aambeien veroorzaken of verergeren.

 

4. Onjuist dieet

 

Een dieet met weinig vezels en veel bewerkte, voedingsmiddelen leidt tot harde ontlasting en moeite met poepen. Vezels helpen de ontlasting zachter te maken en de darmpassage te vergemakkelijken.

Overmatige consumptie van pittig eten, alcohol en cafeïne kan het slijmvlies van de anus irriteren en de aandoening verergeren.

 

5. Stress en spanning

 

Chronische stress kan leiden tot spijsverteringsstoornissen, waaronder een trage spijsvertering en constipatie. Wanneer je gestrest bent, produceert je lichaam hormonen die maag- en darmklachten kunnen veroorzaken.

 

6. Regelmatig gebruik van laxeermiddelen

 

Paradoxaal genoeg kan overmatig en ongecontroleerd gebruik van laxeermiddelen leiden tot darmafhankelijkheid en verslechtering van het natuurlijke stoelgangmechanisme.

Dit verhoogt de druk op de anus en bevordert het ontstaan ​​van uitwendige aambeien.

 

7. Verkeerde houding bij het ontlasten

 

 

Het moderne toilet vereist dat de ontlasting zittend wordt gedaan, wat niet de meest natuurlijke houding is voor de menselijke anatomie. Dit leidt tot een kromming van de endeldarm, waardoor de ontlasting moeilijk kan passeren.

Dit verhoogt de inspanning die nodig is om te poepen en verhoogt daardoor de druk op de aderen rond de anus. In landen waar de gehurkte houding wordt gebruikt, komen aambeien aanzienlijk minder vaak voor.

 

8. Aanhoudend hoesten of niezen

 

Chronisch hoesten, vooral bij rokers of mensen met een longziekte, zorgt voor herhaaldelijke en langdurige verhogingen van de intra-abdominale druk.

Dit oefent directe druk uit op het veneuze systeem in de anus en kan leiden tot verwijding en beschadiging van de veneuze wanden. Frequent, hevig niezen door allergieën heeft een vergelijkbaar effect.

 

9. Obesitas

 

Overgewicht, vooral in de buikstreek, zorgt voor een constante druk op de bekkenorganen en de bloedsomloop. Bij mensen met een hoge mate van obesitas wordt de veneuze uitstroom vanuit de anus bemoeilijkt.

Dit leidt tot stagnatie van het bloed in de aderen en creëert omstandigheden voor de vorming van aambeien. Het probleem is nog ernstiger wanneer obesitas gepaard gaat met een sedentaire levensstijl.

 

10. Overmatig frequente of langdurige toiletbezoeken

 

Sommige mensen hebben de gewoonte om lange tijd op het toilet door te brengen - lezen, op hun telefoon kijken of gewoon ontspannen. Dit zorgt er echter voor dat de druk op de anus en de aderen in dat gebied langer aanhoudt.

De gewoonte om te "persen", zelfs als dat niet nodig is, is bijzonder schadelijk. Het leidt tot overrekking van de aderwanden en vergroot het risico op uitwendige aambeien.

 

11. Zwaar lichamelijk werk of zwaar tillen

 

 

Gewichtsdragende arbeid of sport verhoogt de interne druk in de buik. Wanneer dit frequent en zonder de juiste techniek gebeurt, wordt de belasting overgebracht op het rectumgebied.

Dit is een veelvoorkomende oorzaak van uitwendige aambeien bij mannen die regelmatig naar de sportschool gaan, maar niet goed ademen of zich overbelasten.

 

12. Uitdroging en lage vochtinname

 

Een tekort aan water in het lichaam maakt de ontlasting hard en droog. Dit maakt het moeilijk om de ontlasting te laten passeren en vereist meer persen, wat direct druk uitoefent op de aderen in de anus.

Uitdroging heeft ook invloed op de elasticiteit van de bloedvaten, waardoor ze gevoeliger worden voor schade.

 

13. Toenemende leeftijd

 

Naarmate we ouder worden, verliezen de weefsels en bloedvaten in het lichaam geleidelijk hun elasticiteit. Dit geldt met name voor de anale zone.

Ook de spierspanning in het perineum neemt af, waardoor het risico op aambeien toeneemt, vooral in combinatie met andere risicofactoren zoals constipatie en weinig fysieke activiteit.

 

3. Symptomen van Uitwendige Aambeien

 

De symptomen van uitwendige aambeien kunnen sterk variëren: van licht ongemak tot hevige pijn die het normale levensritme verstoort.

 

1. Pijn en ongemak

 

Pijn is een van de meest karakteristieke symptomen van uitwendige aambeien. Deze pijn kan scherp en intens zijn, vooral bij getromboseerde aambeien, wanneer er zich een bloedstolsel vormt in de ader van de aambei.

De pijn kan toenemen bij het zitten, bewegen of ontlasten.

 

 

2. Een gevoel van 'zwaarte' of spanning in het anale gebied

 

Dit gevoel wordt vaak omschreven als een vreemd voorwerp of druk in het gebied rond de anus. Patiënten geven aan dat ze het gevoel hebben dat er "iets" is, zelfs als ze geen pijn ervaren.

 

3. Lichte zwelling of bult die je voelt bij aanraking

 

Uitwendige aambeien voelen vaak aan als kleine knobbeltjes of knobbeltjes onder de huid. Ze kunnen variëren in grootte en zachtheid, afhankelijk van of er sprake is van een ontsteking of trombose.

Ze bevinden zich meestal vlak bij de anale opening en kunnen groter worden als u zich inspant of als u gaat zitten.

 

4. Slijm of vocht dat uit de anus lekt

 

Dit is een minder vaak voorkomend symptoom, maar wanneer het optreedt, ontstaat er een gevoel van voortdurend nat worden of 'lekken'.

Het slijm kan de huid in het gebied irriteren en jeuk of uitslag veroorzaken. Sommige mensen verwarren het met een anale fissuur of infectie.

 

5. Irritatie bij het wassen of drogen

 

Uitwendige aambeien kunnen reageren op hygiënische gewoonten zoals wassen of afvegen met toiletpapier met een branderig of scherp gevoel. Zelfs een zachte aanraking met een handdoek kan pijn veroorzaken.

 

6. Moeilijkheden met zitten of fysieke activiteit

 

Mensen met grotere uitwendige aambeien ervaren vaak ernstig ongemak bij het zitten, vooral op harde oppervlakken. Ze kunnen ook problemen hebben met lopen, fietsen of zelfs langdurig staan.

 

 

7. Veranderd gevoel bij het ontlasten

 

Mensen met uitwendige aambeien melden vaak, ook als ze geen pijn hebben, dat ze het gevoel hebben dat hun stoelgang niet volledig is of dat ze erna lichte pijn hebben.

 

8. Jeuk en irritatie

 

Jeuk rond de anus is een veelvoorkomend symptoom van uitwendige aambeien. Constante wrijving en vocht in dit gebied kunnen de jeuk verergeren en verdere irritatie en ontsteking veroorzaken.

 

9. Bloeden

 

Het komt meestal voor tijdens de stoelgang, wanneer harde ontlasting langs de anus komt en spataderen beschadigt.

Het bloeden kan licht zijn, met kleine druppeltjes bloed op het toiletpapier, of heviger, met grotere hoeveelheden bloed in de toiletpot.

 

10. Ontsteking en roodheid

 

Roodheid en zwelling zijn het gevolg van irritatie en ontsteking van de weefsels. Dit kan gepaard gaan met een branderig gevoel en een verhoogde gevoeligheid van de huid.

 

Deze symptomen treden niet altijd tegelijkertijd op. In het beginstadium kan er slechts één optreden, maar naarmate de aandoening vordert, neemt het ongemak toe en beïnvloedt het het dagelijks leven.

 

4. Wanneer moet u naar een dokter gaan?

 

Hoewel veel gevallen van uitwendige aambeien verlicht kunnen worden met een behandeling thuis, zijn er situaties waarin het noodzakelijk is om medische hulp in te schakelen.

 

Hier zijn enkele specifieke gevallen waarin u niet moet aarzelen:

 

Aanhoudende of hevige bloedingen

 

Als u bloed in de toiletpot, op het toiletpapier of in uw ontlasting ziet (en dit gebeurt herhaaldelijk), is het tijd om een ​​arts te raadplegen.

Hoewel bloedingen vaak het gevolg zijn van aambeien, kunnen ze ook een symptoom zijn van ernstigere aandoeningen zoals anale fissuren, poliepen of zelfs colorectale kanker. Alleen een onderzoek en eventueel aanvullende tests kunnen uitsluitsel geven.

 

Ernstige, kloppende pijn

 

Als u een scherpe pijn ervaart die plotseling opkomt en erger wordt als u zit of beweegt, kan dit een teken zijn van een getromboseerde uitwendige aambei.

Dit is een aandoening waarbij zich een stolsel (trombus) vormt in een aambei en een spoedeisende medische ingreep vereist. Vaak is een kleine ingreep nodig om het stolsel te verwijderen, wat aanzienlijke pijnverlichting biedt.

 

 

Snelle groei of zwelling

 

Als een aambeienknobbel plotseling groter, hard en pijnlijk wordt, kan dit een teken zijn van een ontsteking, infectie of trombose.

Zelfbehandeling wordt in dit geval afgeraden, omdat de aandoening kan verergeren. De arts zal beoordelen of een medische of chirurgische behandeling noodzakelijk is.

 

Pusafscheiding of een slechte geur

 

Dit zijn tekenen van een mogelijke infectie in het gebied rond de anus. Een geïnfecteerde aambei kan leiden tot een abces, dat drainage en antibiotica vereist.

Als u een infectie in dit gebied negeert, kunnen er ernstige complicaties optreden, waaronder de verspreiding van de infectie naar het omliggende weefsel.

 

Veranderingen in de stoelgang

 

Als u merkt dat uw stoelgang plotseling verandert, bijvoorbeeld als u afwisselend last heeft van verstopping en diarree, het gevoel heeft dat u uw ontlasting niet goed kwijtraakt, gewicht verliest of vermoeid bent, dan heeft dit niet alleen met aambeien te maken.

Stel het onderzoek niet uit, want dergelijke symptomen kunnen een ernstiger gezondheidsprobleem maskeren.

 

Terugkerende of chronische aambeien

 

Als uitwendige aambeien frequent voorkomen, ondanks een goede hygiëne en leefstijl, is dit een signaal dat het tijd is om professionele hulp in te schakelen.

 

5. Behandeling van Uitwendige Aambeien

 

De behandeling van uitwendige aambeien hangt af van de ernst van de symptomen, de duur van het probleem en de individuele kenmerken van de patiënt. Het doel is om ontstekingen te verminderen, pijn te verlichten en herhaling te voorkomen.

 

De benaderingen omvatten verschillende hoofdgroepen: lokaal, systemisch, minimaal invasief en chirurgisch.

 

1. Thuisbehandeling

 

Lichtere gevallen van uitwendige aambeien kunnen vaak thuis worden behandeld, zonder dat medicijnen of medische interventie nodig zijn.

Lees HIER meer over de verschillende manieren.

 

2. Lokale behandeling

 

Deze behandelingsmethode werkt direct op het aangetaste gebied en is geschikt voor milde tot matige gevallen.

 

• Corticosteroïdcrèmes - Verminderen ontstekingen en jeuk, maar kunnen bij langdurig gebruik de huid dunner maken (het is aan te raden ze kort te gebruiken);
• Lidocaïne- of benzocaïnepreparaten - Pijnstillers die tijdelijk pijn en een branderig gevoel verminderen. Ze worden voorzichtig aangebracht om irritatie te voorkomen;
• Natuurlijke zalven met Toverhazelaar, Duizendblad, Calendula of Aloë Vera - Geschikt voor mildere ontstekingen. Ze kalmeren de huid en bevorderen de genezing.

 

 

3. Systemische behandeling

 

Het gaat hierbij om medicijnen die op het hele lichaam werken en niet alleen op een specifiek gebied.

 

• Flebotrope middelen (venotonica) - ze versterken de aderwanden, verbeteren de bloedcirculatie en verminderen het risico op recidief. Ze worden gebruikt bij chronische en terugkerende aambeien.
• Pijnstillers - oraal in te nemen bij ernstige pijn. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (zoals ibuprofen) zijn geschikt, maar mogen niet langdurig worden gebruikt zonder medisch toezicht.

 

4. Minimaal invasieve procedures

 

Als plaatselijke en systemische behandelingen niet effectief zijn, kan de arts niet-chirurgische procedures voorstellen die poliklinisch worden uitgevoerd:

 

• Trombectomie - een kleine chirurgische ingreep waarbij een bloedstolsel uit een getromboseerde aambei wordt verwijderd. De verlichting treedt vrijwel direct op;
• Injectie-sclerotherapie (minder gebruikelijk bij uitwendige aambeien) - er wordt een oplossing ingespoten die het bloedvat "afsluit". Dit wordt vaker gebruikt bij Inwendige Aambeien, maar in sommige gevallen heeft het ook effect op uitwendige aambeien;
• Infrarood- of lasercoagulatie - de bloedvaten worden "afgesloten" met behulp van warmte, waardoor de bloedtoevoer naar de aambei wordt gestopt.

 

5. Chirurgische behandeling

 

Bij aanhoudende, pijnlijke of vaak terugkerende uitwendige aambeien, vooral als er sprake is van trombose, wordt chirurgische verwijdering overwogen.

 

• Hemorroïdectomie - dit is de klassieke chirurgische ingreep voor het volledig verwijderen van aambeien. Het wordt uitgevoerd onder plaatselijke of algehele anesthesie. De herstelperiode is langer, maar de resultaten zijn langdurig.
• Laserhemorroïdectomie - een nieuwere, minder invasieve techniek. Deze heeft een kortere herstelperiode en minder pijn na de ingreep.

 

 

6. Mythen en feiten over Uitwendige Aambeien

 

Er bestaan ​​veel misvattingen over uitwendige aambeien. Sommige zijn het gevolg van een gebrek aan informatie, andere van oude overtuigingen.

 

In dit hoofdstuk bekijken we de meest voorkomende mythes en vergelijken we deze met de feiten:

 

Mythe: Alleen oudere mensen hebben last van aambeien

Feit: Aambeien kunnen mensen van alle leeftijden treffen

 

Hoewel aambeien vaker voorkomen bij oudere mensen, kunnen ze mensen van alle leeftijden treffen, inclusief jongvolwassenen en zelfs kinderen.

Risicofactoren zoals constipatie, slechte eetgewoonten en een sedentaire levensstijl kunnen aambeien veroorzaken, ongeacht de leeftijd.

 

Mythe: Uitwendige aambeien bloeden altijd

Feit: Niet alle uitwendige aambeien bloeden

 

Bloeden is een veelvoorkomend symptoom van aambeien, maar niet alle uitwendige aambeien bloeden. Sommige aambeien veroorzaken alleen pijn, zwelling en ongemak zonder zichtbare bloeding.

Bloedingen treden meestal op bij ernstigere gevallen of wanneer de aambeien scheuren.

 

Mythe: Aambeien vereisen altijd een chirurgische behandeling

Feit: Veel aambeien kunnen met conservatieve methoden worden behandeld

 

Niet alle aambeien vereisen een operatie. Veel gevallen kunnen succesvol worden behandeld met veranderingen in levensstijl, dieet, plaatselijke behandelingen en minimaal invasieve procedures.

Een chirurgische behandeling is alleen nodig bij ernstige of gecompliceerde gevallen.

 

Mythe: Zitten op koude oppervlakken veroorzaakt aambeien

Feit: Er is geen bewijs dat koude oppervlakken aambeien veroorzaken

 

De belangrijkste oorzaken van aambeien zijn een verhoogde druk in het rectumgebied, constipatie, zwangerschap en erfelijke factoren.

Koude oppervlakken kunnen tijdelijk ongemak veroorzaken, maar veroorzaken geen aambeien.

 

Mythe: Alle anale pijn wordt veroorzaakt door aambeien

Feit: Anale pijn kan door verschillende aandoeningen worden veroorzaakt

 

Anale pijn is niet altijd het gevolg van aambeien. Andere aandoeningen zoals anale fissuren, abcessen, infecties en zelfs anuskanker kunnen soortgelijke symptomen veroorzaken.

Het is belangrijk om een ​​arts te raadplegen voor een nauwkeurige diagnose en passende behandeling.

 

Mythe: Sporten verergert aambeien

Feit: Matige lichaamsbeweging is nuttig bij het voorkomen en behandelen van aambeien

 

Matige lichaamsbeweging, zoals wandelen en zwemmen, kan de bloedsomloop verbeteren en verstopping voorkomen, wat het risico op aambeien vermindert.

Zware lichamelijke inspanning, vooral gewichtheffen, kan de aandoening verergeren als het niet op de juiste manier wordt uitgevoerd.

 

Mythe: Alleen dieetveranderingen zijn voldoende om aambeien te behandelen

Feit: Dieetveranderingen zijn belangrijk, maar vaak zijn andere methoden nodig

 

Dieetaanpassingen, zoals het verhogen van de inname van vezels en vocht, zijn een belangrijk onderdeel van de preventie en behandeling van aambeien.

In veel gevallen zijn echter andere methoden, zoals plaatselijke behandelingen, minimaal invasieve procedures of zelfs chirurgie, nodig om de aandoening effectief te behandelen.

 

7. Conclusie

 

Hoewel uitwendige aambeien niet levensbedreigend zijn, kunnen ze het dagelijks leven ernstig belemmeren. Hoe eerder de symptomen worden aangepakt, hoe gemakkelijker en sneller de behandeling verloopt.

De beste aanpak is een combinatie van goede voeding, lichaamsbeweging en medische zorg indien nodig. Wacht niet met het raadplegen van een specialist als u twijfels heeft - gezondheid komt altijd op de eerste plaats.

 

BRONNEN:

1. Мedicinenet: Hemorrhoids (Piles): What are the symptoms of hemorrhoids? (25.05.2024)
2. Healthline: Causes of Hemorrhoids and Tips for Prevention (25.05.2024)
3. Mayo Clinic: Hemorrhoids: Symptoms (25.05.2024)